Dobrzyński I
Maciej Dobrzyński, zwany też Kurkiem na Kościele, Zabokiem, Królikiem, Różeczką, Maćkiem nad Maćkami, najstarszy z rodu, cieszący się ogromnym szacunkiem szlachty, nic się nie dzieje w Dobrzynie bez jego rady. Ma żołnierską przeszłość, brał udział w konfederacji barskiej. W czasie trwania akcji Pana Tadeusza jest to siedemdziesięciodwuletni starzec, wiedzie spokojny żywot gospodarza, ale zna także prawo, umie leczyć, doskonale orientuje się w historii Polski i rodu Dobrzyńskich, a niektórzy uważają nawet, że ma ʺwiadomość nadzwyczajnych i nadludzkich rzeczyʺ
Opisanie domostwa i osoby Maćka Dobrzyńskiego (treść Księgi Szóstej). Więc Matyjasz Dobrzyński, który stał na czele Całej rodziny, zwan był Kurkiem na kościele (VI). Toż Kró1ikiem Dobrzyńscy mianują go sami, A Litwini nazwali Maćkiem nad Maćkami (VI). Słowem, wygnała Marsa Ceres gospodarna I panuje z Pomoną, Florą i Wertumnem Nad Dobrzyńskiego domem, stodołą i gumnem (VI). Pan Pociej, zacny człowiek, chciał zaraz po wojnie Obrońcę Dobrzyńskiego wynagrodzić hojnie, Dawał mu folwark pięciu dymów w dożywocie I wyznaczył mu rocznie tysiąc złotych w złocie. Lecz Dobrzyński odpisał: ʺNiech Pociej Macieja, A nie Maciej Pocieja ma za dobrodziejaʺ (VI).
Czlowiek ↔ Czlowiek jako istota spoleczna ↔ Życie społeczne ogólnie ↔ Imię człowieka ↔ Przezwiska i przydomki ↔ Przydomki postaci literackich